Wysiękowe zapalenie ucha środkowego (OME – otitis media with effusion) to stan zapalny wyściółki trąbki słuchowej, jamy bębenkowej i komórek powietrznych wyrostka sutkowatego. Schorzenie to charakteryzuje się gromadzeniem się płynu w uchu środkowym, co zaburza przewodzenie dźwięku i w konsekwencji dochodzi do pogorszenia się słuchu.
Przyczyny występowania wysiękowego zapalenia ucha środkowego:
OME zwykle występuje w wyniku dysfunkcji trąbki Eustachiusza, małego przejścia łączącego ucho środkowe z tylną częścią gardła. Kiedy trąbka Eustachiusza działa nieprawidłowo, nie wyrównuje ona ciśnienia, co prowadzi do gromadzenia się płynu za błoną bębenkową. Płyn ten może być wynikiem alergii, przeziębienia, infekcji zatok, przerost migdałka gardłowego, zaburzenia anatomiczne nosa, rozszczep podniebienia, zespoły genetyczne z nieprawidłową budową głowy i szyi, a nawet narażenia na bierne palenie.
Objawy wysiękowego zapalenia ucha środkowego:
Objawy OME mogą się różnić w zależności od osoby. Typowe objawy obejmują łagodny lub umiarkowany ubytek słuchu, uczucie pełności lub ciśnienia w uchu oraz zaburzenia mowy lub rozwoju języka, szczególnie u małych dzieci. Niektóre osoby mogą od czasu do czasu odczuwać ból ucha lub mieć trudności z koncentracją lub snem z powodu tej choroby.
Czas trwania wysiękowego zapalenia ucha środkowego:
Czas trwania OME różni się w zależności od kilku czynników. W większości przypadków oczekuje się, że ustąpi w ciągu trzech miesięcy, podczas gdy w innych przypadkach objawy mogą utrzymywać się przez rok lub dłużej. Jeśli objawy nie ustępują, należy koniecznie skonsultować się z lekarzem, aby zapewnić odpowiednie leczenie i postępowanie.
Kogo dotyczy i częstość występowania wysiękowego zapalenia ucha środkowego:
OME najczęściej obserwuje się u małych dzieci, ale może wystąpić u osób w każdym wieku. Szacuje się, że ponad 70% dzieci doświadcza co najmniej jednego epizodu OME przed ukończeniem trzeciego roku życia. Choć schorzenie to występuje rzadziej w okresie dojrzewania i w wieku dorosłym, pewne czynniki ryzyka, takie jak alergie, narażenie na dym i współistniejące choroby układu oddechowego, mogą zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia OME.
Możliwości leczenia wysiękowego zapalenia ucha środkowego:
Leczenie OME różni się w zależności od nasilenia i czasu trwania objawów. W wielu przypadkach stan ustępuje samoistnie, bez interwencji medycznej. Jeśli jednak objawy utrzymują się lub często nawracają, może być konieczne leczenie. Może to obejmować stosowanie leków obkurczających błonę śluzową nosa, leków przeciwhistaminowych lub kortykosteroidów w celu zmniejszenia stanu zapalnego i wspomagania drenażu płynów. Dodatkowo w przypadkach uporczywych można zalecić zabiegi chirurgiczne, takie jak założenie rurek tympanostomijnych.
Zalecane leki w przypadku wysiękowego zapalenia ucha środkowego:
Gdy wymagana jest interwencja medyczna, pracownicy służby zdrowia mogą przepisać określone leki w celu złagodzenia objawów i ułatwienia szybkiego powrotu do zdrowia. Leki obkurczające błonę śluzową nosa, takie jak pseudoefedryna, mogą pomóc złagodzić przekrwienie błony śluzowej nosa i sprzyjać drenażowi płynów. W leczeniu alergii, które przyczyniają się do OME, można stosować leki przeciwhistaminowe, takie jak loratadyna lub cetyryzyna. Kortykosteroidy, zarówno w postaci aerozolu do nosa, jak i doustnie, mogą zmniejszać stan zapalny i pomagać w usuwaniu płynów.
Środki zapobiegawcze:
Chociaż nie zawsze można zapobiec OME, pewne środki mogą zmniejszyć ryzyko rozwoju choroby. Należą do nich częste mycie rąk w celu ograniczenia rozprzestrzeniania się infekcji dróg oddechowych, unikanie narażenia na bierne palenie, skuteczne radzenie sobie z alergiami oraz zapewnienie szybkiego leczenia infekcji zatok i dróg oddechowych.
