Poznań - aparaty słuchowe i badanie słuchu

Doskonałe opinie klientów

Świetne ceny i korzystne warunki zakupu

Niezawodna obsługa posprzedażowa

Bezpłatne wypożyczenie w celach testowania:

Audiometria tonalna (PTA – Pure Tone Audiometry)  jest najbardziej powszechnym badaniem słuchu w Polsce. Badanie należy do grupy subiektywnych badań subiektywnych (wymagających współpracy z pacjentem). Badanie jest nieinwazyjne i absolutnie bezbolesne.

W jakim celu wykonujemy audiometrię tonalną?

Nadrzędnym celem audiometrycznego badania słuchu jest określenie progu słyszenia na drodze powietrznej i kostnej w zakresie badanych częstotliwości (tj. minimalnego natężenia dźwięku, które słyszy Pacjent).

Badanie audiometrii tonalnej pozwala określić rodzaj oraz stopień ubytku słuchu. Wynikiem badania jest wykres – audiogram z krzywą progową słyszenia dla przewodnictwa powietrznego i kostnego, na podstawie którego możliwe jest określenie wielkości ubytku słuchu.

W jaki sposób wykonywane jest badanie?

W naszych gabinetach audiometria tonalna przeprowadzana jest w profesjonalnych kabinach ciszy w specjalnie dedykowanych do tego badania słuchawkach, innych dla przewodnictwa powietrznego i innych dla przewodnictwa kostnego. Badanie słuchu i przeprowadzane oddzielnie dla ucha prawego i lewego.

Do ucha podawanych jest wiele dźwięków o zmiennej częstotliwości (tj. wysokości tonu). Następnie bardzo powoli i stopniowo jest zwiększany poziom natężenia (tj. głośności). Zadaniem pacjenta jest naciskanie przycisku za każdym razem w momencie początków słyszenia bodźca.

Badanie przeprowadzane jest przy współpracy z Pacjentem i pozwala na wstępne określenie charakteru i głębokości niedosłuchu.

Jest to jedno z prostszych i najczęściej wykonywanych badań słuchu, dostarczające cennych informacji na temat narządu słuchu. Nie jest wymagane specjalne przygotowanie Pacjenta do badania.

Wynik badania:

Wynikiem badania audiometrii tonalnej jest audiogram, czyli krzywa progu słyszenia dla przewodnictwa powietrznego i kostnego. Audiogram stanowi podstawę diagnostyczną.

Badanie słuchu u dzieci – Audiometria tonalna

Audiometria tonalna jest badaniem subiektywnym i wymaga współpracy z Pacjentem. Pozornie proste badanie wymaga jednak dużej koncentracji oraz uważności ze strony Pacjenta przez okres ok 10-15 minut. Ponieważ mierzymy próg słyszenia (moment w którym pacjent słyszeć dźwięk), często w przypadku małych dzieci chwila dekoncentracji wpływa na zafałszowanie wyników.

Nie ma wyraźnej granicy od jakiego wieku można wykonać takie badanie. Z naszych wieloletnich doświadczeń poza nielicznymi wyjątkami nie ma sensu wykonywania tych badań u dzieci poniżej 3 roku życia.

Co w przypadku braku możliwości wykonania badania słuchu (audiometrii tonalnej) u mojego dziecka?

W przypadku braku możliwości uzyskania spójnych i wiarygodnych odpowiedzi na podawane dźwięki na różnych częstotliwościach zalecane jest wykonanie audiometrii zabawowej.

Badanie audiometrii zabawowej jest badaniem również subiektywnym (wymagającym współpracy z pacjentem). Badanie jest wykonywane słuchawkach audiometrycznych (oddzielnie dla ucha prawego i lewego) w formie zabawy. Dziecko na sygnał słyszany w słuchawce wykonuje określoną czynność zabawową.

W przypadku dalszych wątpliwości co do poziomu słyszenia małego pacjenta, warto wykonać szereg obiektywnych badań słuchu (bez konieczności współpracy z pacjentem).

– audiometria impedancyjna (tympanometria)

– Otoemisja (DPOAE, TEOAE)

– ABR (BERA)

Wskazania do wykonania audiometrycznego badania słuchu u dzieci:

– profilaktyka – słuch jest niezmiernie istotnym zmysłem w procesie rozwoju dziecka. Nawet minimalny ubytek słuchu może mieć kolosalny wpływ na trudności z nauką języków obcych, pojawienie się dysleksji czy dysortografii,

– izolacja społeczna,

– brak koncentracji i reakcji na próbę kontaktu ze strony rodzica,

– zaburzenia mowy (terapii logopedycznej),

– kontrolnym po infekcjach lub zapaleniach ucha zewnętrznego lub środkowego,

– diagnostyka do oceny konieczności usunięcia III migdałka gardłowego oraz mierzenia poprawy słyszenia po jego usunięciu.

Można wyróżnić cztery podstawowe typy aparatów słuchowych. Zostały skategoryzowane na podstawie sposobu ich noszenia, jak również konkretnych funkcji.

Poniższy podział dotyczy wszystkich kluczowych producentów; Signia, Widex, Interton, Oticon, Phonak, Starkey, Resound.

• Aparaty zauszne– najważniejsze elementy w aparacie słuchowym znajdują się za małżowiną uszną, natomiast do kanału słuchowego zostaje wprowadzony cienki przewód. Bardzo istotne jest, iż przewód posiada wkładkę wewnątrzuszną, która dopasowana jest do kanału słuchowego. Dlatego tego typu aparaty sprawdzają się u pacjentów z dużą wadą słuchu. Są zalecane także aparaty słuchowe dla dzieci, ponieważ z wiekiem rozmiar kanału usznego może ulec zmianie. Jednocześnie nie wymaga to wymiany całego aparatu, a zakup nowej wkładki wewnątrzusznej. Wśród producentów tego typu aparatów słuchowy warto wspomnieć firmy Signia oraz
• Aparaty douszne– to kolejny model aparatu słuchowego, który zostaje dopasowany w sposób  Wynika to z jego umiejscowienia. Aparat zostaje umieszczone w kanale dousznym zewnętrznym. Dlatego jest stosowany w przypadku osób, o niewielkim lub średnim niedosłuchu. Wśród producentów spotyka się firmy Interton oraz Oticon.
• Aparaty zauszneze zintegrowaną słuchawką w przewodzie – posiadają również zintegrowaną wkładkę słuchawkę w małżowinie usznej. W zestawieniu ze standardowym aparatem słuchowym, model ten jest wyraźnie mniejszy. Dodatkowo, jego zaletą jest doskonała jakość dźwięku. Sprawdza się zarówno u osób z lekkim, jak również poważnym niedosłuchem. Jednym z producentów tego typu aparatów jest firma Phonak.
• Aparaty wewnątrz kanałowe– to bardzo dyskretny model, który częściowo jest włożony w kanał uszny zewnętrzny. Sprawdza się u osób z lekkim i średnim niedosłuchem dostępne w ofercie, chociażby firmy Starkey.

Cennik badań tympanometria:

Tympanometria – 40 zł

Tymp. + odruchy strz. – 50 zł

Drożność trąbki słuch. – 40 zł

Komplet badań – 70 zł

Tympanometria, zwana także audiometrią impedancyjną, to nieinwazyjne, obiektywne badanie oceniające zdolność ucha środkowego do przenoszenia fal dźwiękowych. Oceniając ruch błony bębenkowej, test pomaga w diagnozowaniu schorzeń wpływających na ucho środkowe.

Audiometria impedancyjna obejmuje następujące testy – badanie

• tympanometria
• pomiar odruchu z mięśnia strzemiączkowego
• test drożności trąbki słuchowej (ETF)

Tympanometria:

Proces polega na użyciu urządzenia mierzącego zmiany ciśnienia powietrza w kanale słuchowym. Do ucha delikatnie wprowadza się sondę, która emituje szereg fal dźwiękowych o różnej częstotliwości i natężeniu. Jednocześnie urządzenie zmienia ciśnienie powietrza w kanale słuchowym, powodując ruch błony bębenkowej. Następnie rejestruje się i analizuje wahania ruchu błony bębenkowej w celu określenia jej podatności i ogólnej funkcji ucha środkowego.

Podczas badania mierzonych jest kilka parametrów, dostarczających ważnych informacji o stanie ucha. Jednym z takich parametrów jest objętość przewodu słuchowego, która odzwierciedla przestrzeń pomiędzy końcówką sondy a błoną bębenkową. Dodatkowo badanie sprawdza podatność błony bębenkowej, wskazując, jak łatwo błona bębenkowa porusza się w odpowiedzi na zmiany ciśnienia powietrza. Ciśnienie szczytowe to kolejny kluczowy pomiar, zapewniający wgląd w równowagę ciśnienia w uchu środkowym.

Wynikiem badania audiometrii impedancyjnej jest tympanogram:

ucho środkowe ocenia się jako normę (typ A),

niedrożność całkowitą (typ B)

niedrożność częściową (typ C).

W przypadku wyniku B lub C podejmowane jest leczenie farmakologiczne, fizjoterapeutyczne lub operacyjne.

Pomiar odruchu z mięśnia strzemiączkowego

Odruchy strzemiączkowe mają na celu ochronę narządu Cortiego (ślimak) przed uszkodzeniem spowodowanym zbyt wysokim natężeniem dźwięków. Skurcz mięśni wewnątrzusznych i usztywnienie łańcucha kosteczek, powoduje zamknięcie okienka owalnego i osłabienie bodźca o około 10 dB.

Podczas przeprowadzania testu ipsi i kontralateralnego pacjent narażony jest na głośne dźwięki na 4 częstotliwościach.

Podczas podawania dźwięków mierzone są ruchy błony bębenkowej, widoczne na wykresie jako „załamki”.

Badanie pomaga zidentyfikować przy jakim poziomie głośności dokonuje się zamknięcie okienka owalnego.

Tympanometria ipsilateralna

Podejście to koncentruje się przede wszystkim na ocenie funkcji ucha środkowego w sposób izolowany. Eliminując wpływ ucha przeciwnego, tympanometria ipsilateralna pozwala na bardziej precyzyjną analizę badanego ucha.

Tympanometria ipsilateralna jest szczególnie skuteczna w diagnostyce chorób ucha środkowego, takich jak zapalenie ucha środkowego, perforacja błony bębenkowej i zatrzymanie woskowiny. Pozwala na bezpośrednią ocenę podatności i ciśnienia badanego ucha, dostarczając szczegółowych informacji o jego stanie.

Tympanometria ipsilateralna jest szeroko stosowana w różnych placówkach audiologicznych, w tym w klinikach zdrowia słuchu i szkołach. Prostota i łatwość podawania sprawiają, że jest to praktyczny wybór podczas badań przesiewowych w kierunku patologii ucha środkowego

Tympanometria kontralateralna

Polega na jednoczesnym badaniu obu uszu. Podczas tej procedury do jednego ucha przykładany jest bodziec, podczas gdy mierzona jest podatność ucha przeciwnego. Technika ta pozwala na ocenę odruchu akustycznego, będącego mechanizmem ochronnym narządu słuchowego.

Odruch kontralateralny aktywuje się w odpowiedzi na głośne dźwięki, powodując skurcz mięśnia strzemiączkowego w uchu przeciwnym.

Tympanometria po stronie przeciwnej umożliwia identyfikację bardziej złożonych schorzeń, takich jak zmiany zaślimakowe i neuropatia słuchowa. Oceniając odruch kontralateralny i powiązane zmiany podatności, technika ta pomaga określić, jak układ słuchowy funkcjonuje jako całość.

Tympanometria kontralateralna jest częściej stosowana w warunkach specjalistycznych, np. w szpitalach, gdzie wymagane jest kompleksowe badanie narządu słuchowego. Dostarcza szczegółowych informacji o funkcjonowaniu całego narządu słuchowego, co czyni go szczególnie cennym w warunkach badawczych i diagnostycznych.

Test drożności trąbki słuchowej (ETF)

Badanie wykonuje się oddzielnie dla ucha prawego i lewego.

W uchu badanym umieszczana jest sonda która szczelnie zatyka ucho.

Pierwszy pomiar (neutralne ciśnienie w jamie bębenkowej)

Tympanometr samoczynnie dokonuje pierwszego pomiaru.

Drugi pomiar (obniżone ciśnienie w jamie bębenkowej):

po przełknięciu śliny przy zamkniętych ustach i zatkanym nosie jednocześnie.

Trzeci pomiar (podwyższone ciśnienie w jamie bębenkowej

przy jednocześnie zamkniętych ustach i zatkanym nosie, należy mocno wtłoczyć powietrze w nos).

W jakim celu wykonuje się wyżej wymienione badania:

Badanie ma dużą wartość przy diagnozie:

• płynów infekcyjnych w uchu środkowym
• perforacja błony bębenkowej
• dysfunkcja trąbki Eustachiusza
• zrostowe zapalenie ucha środkowego.
• wysiękowego zapalenia ucha środkowego
• przerostu migdałków gardłowych/ podniebiennych
• otosklerozy
• przerwania łańcucha kosteczek słuchowych
• porażenia nerwu twarzowego